برای درمان آپنه تنفسی خواب، موارد زیادی مثل علت ایجاد آپنه نقش بسیار مهمی دارد. این ارزیابی توسط پزشک صورت می‌گیرد. درمان آپنه تنفسی خواب در مراحل ابتدایی شامل استفاده از دستگاه در طول خواب و کاهش وزن هدفمند است. روش های کمکی مرتبط با آپنه خواب ممکن است شامل یک دستگاه دندانپزشکی دهان یا جراحی بینی برای کاهش فشار راه هوایی و انطباق با آپنه باشد. برخی از بیماران نمی توانند دستگاه را در طول خواب تحمل کنند و پزشک بسته به شدت اختلالات خواب و آسیب شناسی مرتبط، تعدادی از روش‌های درمانی ممکن است را ارائه می‌دهد. در این مقاله قصد داریم درباره درمان آپنه تنفسی خواب و راه‌های مختلف آن صحبت کنیم.
چرا درمان آپنه تنفسی خواب مهم است؟
وقفه تنفسی در خواب باعث کاهش مداوم اکسیژن در خون در بخش قابل توجهی از شب می شود. وقفه خواب بدن را مجبور می کند تا برای پمپاژ خون به منظور اکسیژن رسانی به مغز و اندام های دیگر سخت کار کند و منجر به یکی از ناشناخته ترین علل فشار خون بالا شود. در طول سالیان متمادی، اختلال خواب می تواند منجر به افزایش وزن کنترل نشده، بیماری قلبی، بیماری ریفلاکس معده به مری، دیابت و افسردگی شود.
پیشرفت بیماری در صورت عدم درمان آپنه تنفسی
هنگامی که خواب شما به دلیل خروپف و آپنه خواب مختل می شود، مشکلات زیادی ممکن است رخ دهد. در صورت ادامه یافتن کاهش جریان خون به مغز و بدن، می تواند منجر به موارد زیر شود:
- حمله قلبی
- بیماری قلبی
- سکته
- دیابت
- فشار خون بالا
- اختلال عملکرد جنسی
- از دست دادن حافظه
- خواب آلودگی در طول روز
- افسردگی
- توانایی شناختی پایین
- چاقی
- مشکلات شریان کاروتید
روش های غیر جراحی برای درمان آپنه خواب
پرکاربردترین و موثرترین روش درمان آپنه خواب، فشار مثبت مداوم استفاده از دستگاه راه هوایی (CPAP) است. این دستگاه ماسکی دارد که شما در شب روی دهان و بینی خود قرار می‌دهید. دستگاه به آرامی هوا را به داخل راه های هوایی شما می دمد تا هنگام خواب آن‌ها را باز نگه دارد. با این حال، باید توجه داشته باشید که دستگاه‌های CPAP به دلیل بزرگ بودن و پر سر و صدایی ناخوشایند مورد انتقاد قرار گرفته‌اند که مانع از خواب مناسب بسیاری از بیماران و دستیابی به انطباق طولانی‌مدت می‌شود.
کاندیدای مناسب برای جراحی در جهت درمان آپنه تنفسی خواب
افرادی که چندین هفته CPAP را امتحان کرده اند و قادر به تحمل آن نیستند، معمولاً کاندید عمل جراحی آپنه خواب هستند. در بیماران بالغ، جراحی به ندرت به عنوان درمان خط اول در نظر گرفته می شود. با این حال، در کودکان، آدنوتونسیلکتومی معمولاً به عنوان درمان خط اول برای موارد متوسط تا شدید همراه با هیپرتروفی آدنوتونسیلار توصیه می شود. هنگام تعیین اینکه آیا جراحی برای شما مناسب است یا خیر، پزشک موارد زیر را در نظر می‌گیرد:
- ناکارآمدی سایر روش های درمانی یا عدم انطباق با اشکال غیرتهاجمی درمان آپنه تنفسی خواب
- افزایش شاخص اختلال تنفسی (RDI) با خواب آلودگی قابل توجه در طول روز (EDS)
- اشباع شدن اکسیژن زیر ۹۰ درصد
- بیماری های همراه پزشکی مانند فشار خون بالا و آریتمی
- ناهنجاری های آناتومیک راه هوایی فوقانی
موارد منع جراحی آپنه تنفسی خواب چیست؟
موارد منع جراحی بسته به روش متفاوت است. با این حال، در اینجا چند مثال کلی وجود دارد:
- مشکلی که جراحی نمی تواند آن را درمان کند.
- سلامت عاطفی و جسمی ضعیف باشد.
- انتظارات غیر واقعی از نتایج وجود داشته باشد.
- عفونت فعال مشاهده شده باشد.
- اختلالات خونریزی یا لخته شدن دیده شود.
علاوه بر این، شرایط پزشکی که استفاده از بیهوشی عمومی را غیرممکن می کند نیز یک منع نسبی برای جراحی OSA است.
جراحی برای درمان آپنه انسدادی خواب
جراحی آپنه خواب یک فرآیند چند مرحله ای است که به طور معمول به بیش از یک عمل نیاز دارد. روش های جراحی باید بر اساس یافته های مطالعه خواب و آناتومی منحصر به فرد شما انتخاب شوند و بسته به محل انسداد شما روش جراحی انتخاب خواهد شد. هدف اساسی متخصص جراحی آپنه خواب بهبود یا از بین بردن انسداد راه هوایی مرتبط با خواب و در عین حال حفظ طبیعی راه هوایی فوقانی و عملکردهای مرتبط مانند گفتار و بلع است. درمان آپنه خواب با جراحی می تواند شامل برداشتن بافت نرم یا اصلاح اسکلتی باشد. برخی از متداول ترین روش های مورد استفاده برای درمان آپنه تنفسی خواب عبارتند از:
Uvulopalatopharyngoplasty (UPPP)
با هدف برداشتن بافت اضافی از کام نرم و پشت گلو به منظور گشاد شدن راه هوایی و عبور راحت تر هوا از طریق گلو هنگام تنفس انجام می شود. جراحی در اتاق عمل و با بیهوشی عمومی انجام می شود. بهبودی کامل ۲ تا ۳ هفته طول می کشد.
میوتومی
هدف از میوتومی و تعلیق هیوئید افزایش اندازه و بهبود پایداری راه هوایی پشت و زیر پایه زبان با جلو بردن استخوان هیوئید و عضلاتی که آن را به زبان متصل می‌کنند. میوتومی هیوئید و جراحی تعلیق اغلب به همراه هم انجام می‌شود. این روش را می توان با یک برش کوچک و یک رویکرد کم تهاجمی انجام داد که منجر به کاهش خطرات و عوارض می شود. این روش در اتاق عمل و با بی حسی موضعی انجام می شود و شما می توانید انتظار داشته باشید که طی ۲ تا ۳ هفته بهبودی کامل پیدا کنید.
ژینوپلاستی
ژنیوپلاستی پیشرفته مستلزم بریدن استخوان چانه خود بیمار و حرکت دادن آن به جلو است که به بیمار امکان می دهد در طول شب راحت تر نفس بکشد. این روش به صورت بستری در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. بهبودی ممکن است تا ۴ هفته طول بکشد.
برداشتن لوزه
این روش مستلزم برداشتن لوزه‌های متورم و آدنوئیدهایی است که راه هوایی شما را مسدود می‌کنند تا تنفس شما را بهبود بخشد. برداشتن لوزه در کودکان بالای دو سال بی‌خطر و مؤثر است و میزان درمان آن بین ۶۰ تا ۸۰ درصد است. همچنین می توان از آن در بیماران بالغ مبتلا به هیپرتروفی لوزه ها استفاده کرد. بی حسی موضعی همراه با بی حسی عمومی ارائه می شود تا شما را در طول عمل ایمن و راحت نگه دارد. زمان بهبودی معمولاً ۱ تا ۲ هفته است.
تراکئوستومی
این روش آخرین راه حل است که شامل ایجاد یک سوراخ از جلوی گردن و داخل نای گردنی است. این کار اجازه می دهد تا اکسیژن به ریه ها برسد. تراکئوستومی معمولاً برای افرادی توصیه می شود که چاقی قابل توجه، سندرم هیپوونتیلاسیون چاقی همزمان یا ناهنجاری های شدید جمجمه-صورتی دارند. تراکئوستومی در اتاق عمل تحت بیهوشی عمومی انجام می شود. بی حسی منطقه ای ممکن است برای جلوگیری از عوارض تنفسی بعد از عمل در بیماران چاق آپنه تنفسی انتخاب شود. چند روز طول می کشد تا شما به تنفس از طریق لوله تراکئوستومی عادت کنید و چند هفته طول می کشد تا به طور کامل با آن زندگی کنید.
